اندازه گیری رشد بهره وری شرکت های برق منطقه ای با در نظر گرفتن شرایط تحریم و سیاستگذاری های مربوطه

اندازه گیری رشد بهره وری در هر صنعتی برای مدیران دارای اهمیت بوده و می تواند در تصمیم گیری ها و سیاست گذاری ها مؤثر باشد. از سوی دیگر گاهی اوقات با شرایطی روبرو هستیم که تأثیر آنها در صنعت، اجتناب ناپذیر است لذا بکارگیری یک مدل ریاضی دقیق برای این اندازه گیری به عنوان پیشنیاز ارائه راهکارهای بهبود، سیاستگذاری های صحیح و ارتقای بهره وری، امری ضروری می نماید. این مقاله ضمن بررسی کلان صنعت برق که نقش ویژه ای در بخش انرژی در کشور دارد، به اندازه گیری رشد بهره وری کل عوامل 14 شرکت برق منطقه ای از سال پایانی برنامه چهارم توسعه (1388) به سال شروع برنامه پنجم (1389) با در نظر گرفتن شرایط تحریم می پردازد. بدین منظور، ابتدا شاخص های این شرکت ها به صورت ورودی ها و خروجی هایی تدوین شده و از شاخص مالکوئیست توسعه یافته با تجزیه چهار قسمتی، شامل مؤلفه های تغییرات کارایی خالص، تغییرات کارایی قیاسی، تغییرات عامل توازن و تغییرات تکنولوژی توسعه یافته استفاده شده است که نتایج حاصل، ابزارهای تحلیل مناسبی را جهت پشتیبانی تصمیم و ارائه راهکارهای بهبود متناسب با شرایط شرکت ها در هر یک از این بخش ها در اختیار مدیران قرار می دهد.